Ben Mustafa. 1988’de Bolu Komando Tugayı’nda yaptım askerliğimi.
Sizlerin anlattıkları bize yapılanların yanında sıfır kalır. O dönemlerde iki kazıklı olan bir astsubaydan duyduğumuz türlü küfürler, yediğimiz dayaklar, gördüğümüz eziyetler… Konuşmak yasak, yürümek yasak. Bütün subay ve astsubaylar türlü türlü eziyet ederdi askere. Şimdi biraz gün yüzüne çıktı yaptıkları ahlaksızlıklar. Ondan dolayı biraz olsun çekiniyorlardır veya belki ben yanılıyorumdur.
Çamurun içine seni atar, üzerine çıkar tepeler. Ondan sonra “seni yarın temiz göreceğim” der. Su yok. Değil üzerindekini yıkamaya traş olmaya bile su bulamazsın. Çarşıya çıkamazsın. Çıksan da sabah içtima, öğleye kadar çarşı iznini bekle, sonra salıversinler. Saat 11 olur 12 olur. Yahu zaten 1’de geri döneceksin, nasıl çıkacaksın? Bir esir kampı gibiydi.
Neyse yazılacak çok şey var ama fazla zamanınızı almayayım. Bu ülkede bir şeylerin değişmesi gerek. Benim ülkemin evlatları askerlik yapmaya, vatan borcunu ödemeye gidiyor; eziyet görmeye değil, küfür işitmeye değil, subay-astsubayın hizmetçiliğini yapmaya değil. Umarım düzelir.
Mustafa, bize ulaşan eski asker
