Öncelikle kurulan bu site için teşekkür ediyorum. Uzun zamandır paylaşamadığım bir konuyu paylaşma fırsatı yakaladım. Ben askerliğimi kısa dönem çavuş olarak Kıbrıs'ta yaptım.
Kıbrıs'taki birliğime teslim olduğum sırada muayenede kendimi iyi hissetmediğimi, bir anormallik olduğunu tabip üsteğmene anlattım. Hiç oralı bile olmadı. Daha sonra her fırsatta muayeneye gittim, daha önceki şikayetlerimi tekrarladım; ama nafile.
Gün geçtikçe kilo vermeye başladım ve hiç iş yapamaz hale geldim. Ona rağmen bana acil müdahale mangasında 24 saat nöbet verdiler. En sonunda ailemi arayıp durumumu anlattım, onlar da tabur komutanını arayıp konuyla neden ilgilenmediğini sormuşlar. En son hatırladığım hastaneye gittiğim ve 2 gün sonra kendime geldiğimde tip-1 diyabet teşhisi konmuş olduğumdu.
Şeker komasından ölmüş olsaydım eğitim zaiyatı olacaktı, başka bir şey değil. Asker ordaki komutanlar için eğitilmesi gereken birer mal, vatan evladı değil.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
