Askerliğimi kısa dönem olarak Sakarya İl Jandarma Komutanlığı'nda 2006 yılında yaptım.
Rütbeli gazinosu askeri lojmanların ortasında bulunuyordu. Haliyle gazino rütbeli çocuklarının oyun bahçesi gibiydi. Ortalığın erler tarafından pırıl pırıl temizlendiği yağmurlu bir gün yüzbaşının 8-10 yaşlarındaki kız çocuğu ve arkadaşları çamurlu ayakkabıları ile gazinoyu savaş alanına çevirdiler. Bana bağlı bir eri nazikçe uyarması için yanlarına gönderdim. Ama kız çocuğunun verdiği cevap adeta beynime sıkılmış bir kurşun gibi saplandı. O sözler babasının askere bakış açısının açık bir ifadesi gibiydi.
Er: Canlarım benim, hadi gelin ayakkabılarınızın altındaki çamuru yıkayalım, öyle oynayın.
Kız çocuğu: Git işine be! Senin işin ne? Yine temizle.
Er: Ama ben bir Mehmetçiğim sizleri koruyorum.
Kız çocuğu: (dalga geçerek) Sen bir asker parçasısın salak!
Antalyalı o asker daha sonra bunalıma girdi… O sözler, o küçük kız çocuğuna ait değildi. Çocuktan al haberi.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
