Ağrı’nın bir ilçesinde görev yaptım.
Bir karakol komutanımız vardı, aslında iyi bir insandı ama dengesizdi. Yeni bir araba almıştı ve arabasını bölükte kimsenin gezemeyeceği kuytu bir köşeye park ederdi. Bölükte iki de köpek vardı. Bu köpekler gece gezer dolaşırlardı.
Birgün köpekler dışarda iken kedinin birini şıkıştırmışlar. Kedi de arabanın yanına kaçmış. Canını kurtarmak için kaputun üstüne çıkmış. E tabii köpekler de. Arabanın üstü pati izleri ve çiziklerle kaplanmış.
Karakol komutanı bunu gördüğü gibi çavuşları çağırdı ve ikisine birden okkalı birer tekme attı. Hem de karınlarına. Ondan sonra bütün bölük kedi nöbetine başladık; ama hak getire, kediyi bulamadık.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
