Askerliğimi İstanbul Ümraniye’deki Hava Savunma Okulu ve Eğitim Merkez Komutanlığı’nda yaptım. Bundan 7-8 sene önceydi. Sanırım okul bir kaç yıl sonra Konya'ya taşınmış. Anlatacağım olay sinirlerimi en çok bozan hatıralarımdandır ve her hatırladığımda beni vicdanen fazlaca rahatsız eder.
Bilenler bilir o bölge ormanlık arazidir ve uzun yıllardır askeriye toprakları olduğu için kocaman ağaçlar bile düzgün sıralıdır. Birgün şiddetli bir fırtınada bu ağaçların neredeyse üçte biri sağa sola devrilmiş ve ormanda çok kötü bir görüntü oluşmuştu. O gün de Kurban Bayramı arefesi idi ve birkaç paşa bayram tatili münasebetiyle tugaydaki av köşküne gelecekti. Biz de tugay komutanının emri ile devrilen tüm ağaçları ne yaptık biliyor musunuz?
Hayır, bilemediniz. Budamadık, doğramadık, taşımadık… Hepsini yerlerinden kaldırıp aynı yöne doğru yatırdık. Başka bir deyişle dirsek temas aralığı hizaya soktuk.
E ne yaparsın, her şey vatan için.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
