1992’de Bilecik 9. Jandarma Çavuş Talimgahı’nda acemi birliğimi yaptım.
3 ay o kadar çok kez haksız yere dayak yedim ki bunu yapanları Allah’a havale ediyorum. Bir keresinde gece uyurken yangın tatbikatı anonsu yapıldı. Alelacele yataklardan kalktık, “yangın var” diye bağırarak dışarı çıktık. O esnada bizi arayan çavuşumuz, bize ulaşamadığı için benimle beraber 5-6 arkadaşı tatbikattan sonra koğuşta bir dövdü anlatamam. İki eliyle elmacık kemiklerimize doğru yere düşürene kadar vurdu.
Bilecik’te o yıllarda çok dayak vardı, çok dayağa şahit oldum. Acemi birliğim boyunca 10’a yakın dayak yedim, çoğunu da haketmeden yedim. Zaten hakettiğine inandığın dayak insanın kalbini acıtmıyor. Şu an askerde dayağın azaldığını duyuyorum. Özellikle 4 yıllık üniversite mezunlarına hiç dayak yokmuş. Ben herkese okumayı ve hakkını arayacak bilince sahip olmayı tavsiye ediyorum.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
