Bu sitenin çıkış noktası umut. Bu ülkeye barış gelecekse herkesin ama herkesin emek vermesi gerektiğine inanıyoruz. Farklı seslere kulak vermenin, paylaşmanın ve konuşmanın vicdanları dirilteceğini umuyoruz. Yaşadıklarımızı paylaştıkça beylik ezberler yerini gerçek insanların yaşadığı gerçek sorunların tartışılmasına bırakacak.

Asker olarak doğulmuyor, bizlere nasıl asker olunduğunu anlatmanızı bekliyoruz.


*Facebook'ta "Askerler Anlatıyor" sayfasına üye olabilirsiniz: Tıklayın

Oruçlulara Mangal Eziyeti -2

Bir başka asker bu olayı daha evvel bize yollamış, biz de Oruçlulara Mangal Eziyeti başlığıyla yayımlamıştık. Mekan aynı, olay aynı, arada bir sene var. Bir başka askerin gözüyle okuyoruz bu sefer.

2005 yılında Kars Komando Taburu’nda askerliğimi yaptım.

Askerliğim boyunca türlü türlü, şeytanın aklına bile gelmeyecek şeylerle karşılaştım çoğunu da unuttum. Fakat öyle bir anım oldu ki akla hayale gelmeyecek cinsten.Ramazan ayı içerisinde bir emir üzerine oruç tutan askerlere içtimada beklenmesi gerektiği söylendi. Biz de kesin bize istirahat verecekler yorulmayalım rahat olalım diye düşünerek gittik.

Toplanmış beklerken komutan arkasında sandalyelerle geldi, biz daha ne olduğunu anlamadan bir de masa geldi. Biz askerde bozdur bozdur harca cinsinden verilen maaşlardan mı verilecek diye düşündük.

Daha sonra bir mangal, bir tencere ve bir de içecek dolu poşet geldi. Anlam veremezken mangalın daha önceden yanmış ve közlü olduğunu gördük. "Bu da size bir nevi eğitim: Açlığa tahammül eğitimi haa, yanlış anlamayın” diyerek güldü. Aslında acınacak hallerini gizlemeye, bir yandan da etleri özenle mangala koyarak dumanında bizi boğmaya çalışıyorlardı.

Tam 2 saat süren bu işkenceden sonra nihayet masa kalktı ve biz artık serbest olduğumuzu düşünerek dağılacakken "Herkes eğitim alanına, derhal!” diye 2. bir emirle sarsılmıştık. Sarsılmamızın nedeni, oruç tutmayan askerlerin gazinoda televizyon izlediklerini bilmemiz. Onlar akşama kadar televizyon izleyerek ve biz de eğitim yaparak nihayet iftar vaktini getirdik ama o gün arkadaşlarımın ağzından akan salyalar ve bakışları aklıma geldiği zaman hala ağlamaktan kendimi alamıyorum.

İsimsiz, bize ulaşan eski asker

Zİyaretçİ Sayısı