1991 yılında Muhabere Okulu ve Eğitim Merkez Komutanlığı’nda acemi er olarak, vatani görevimi yaparken, bir pazar günü ailemin yaklaşık 600 km uzaktan beni görmeye geldiğini ve onları görebilmek için tam 70 dakika mutfak çavuşuna yalvardığımı çok iyi hatırlıyorum.
Neden mutfak çavuşu derseniz, o pazar günü bana mutfak görevi yazmışlardı. Ben de yerime başka bir asker arkadaşımı mutfak görevlisi olarak ayarlamıştım. Karşılığında ben de onun mutfak görevine gidecektim. Ama bir türlü benimle o gönüllü asker arkadaşımın yerini değiştirmediler. Değiştirseler sanki kıyamet kopacaktı. O yüzden mutfaktaki çavuşa 70 dakika yalvardım. Umarım bu yazıyı şimdi o kişi okuyordur. Kendisi de bir gün sevdiklerine o kadar yakınken 70 dakika kavuşamaz. Ailem 600 km yol kat edip gelsinler nizamiyeye ve ben görüşemeyeyim.
Neyse oradan canımızı kurtardık ve İstanbul’a gittik usta er olarak. Acemi birliğimizdeki Tabur Komutanımız Muharip Kıdemli Binbaşı X, 30 Ağustos 1991’de usta birliğimize geldi ve ilk işi ev tipindeki mescit olarak kullanılan yeri kapatmak oldu.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker