Bu sitenin çıkış noktası umut. Bu ülkeye barış gelecekse herkesin ama herkesin emek vermesi gerektiğine inanıyoruz. Farklı seslere kulak vermenin, paylaşmanın ve konuşmanın vicdanları dirilteceğini umuyoruz. Yaşadıklarımızı paylaştıkça beylik ezberler yerini gerçek insanların yaşadığı gerçek sorunların tartışılmasına bırakacak.

Asker olarak doğulmuyor, bizlere nasıl asker olunduğunu anlatmanızı bekliyoruz.


*Facebook'ta "Askerler Anlatıyor" sayfasına üye olabilirsiniz: Tıklayın

Liyakat Sonda Gelir

En büyük hayalim pilot olmaktı. Astsubay olmam buna başlangıçta engel değildi. 1988-1989 döneminde Kara Havacılık Okulu'ndaki astsubaylar pilot olabiliyordu. Daha doğrusu, güya olabiliyorlardı. Subay engelini geçebilirlerse...

O dönem 87 astsubay katılmıştık bu kursa, sadece 2 kişi pilot olarak çıktı. Nasıl oluyorsa 100 subaydan hemen hemen hepsi pilot oluyordu.

Bu okulda bizlere yapılan hakaret ve adaletsizlikleri buraya yazmaya gücüm yetmiyor... Subaylarla şen şakrak olan öğretmenlerin bizim eğitimimiz sırasında yaptıkları hakaretler ve psikolojik baskı ise yaşadıklarımızın üstüne tuz biber oluyordu. Birçok astsubay arkadaşımız bu hakaretler nedeni ile programı bırakmak zorunda kaldı. Kurstan atılan ya da öğretmenler tarafından gönderilenlere ise "kendi isteği ile ayrılmıştır" diye evrak imzalatılıyor ve bu belge Genelkurmay'a gönderiliyordu. Sebebi ise "bakın astsubaylar bu kursu istemiyorlar" yalanının arkasına saklanmak...

Bu kurslar daha sonra [astsubaylara] kapatıldı ve subaylar için dingonun ahırı olmaya devam etti. Bu orduya bir daha hizmet etmek mi? Asla!

İsimsiz, bize ulaşan eski astsubay

Zİyaretçİ Sayısı