Yıl 1999, aylardan Mart.
Acemi birliğinden sonra Tunceli'ye atandım; ama toplanma merkezi olan Elazığ'da konvoy çıkana kadar beklememiz gerekiyordu. Böbreklerimden rahatsızdım. Bizi her sabah 06:00'da kaldırıyorlar ve 08:00'e kadar dışarıda buz gibi soğukta bekletiyorlardı. Bundan dolayı böbreklerimde yeniden ağrılar başladı.
Toplanma yerine 100 metre uzaklıktaki asker hastanesine gitmek ve tedavi olabilmek için müracaatta bulundum; ama bu işlere bakan uzman çavuş beni gönderemeyeceğini ve sıhhiye onbaşısının bana bakmasını istedi. Ben de onbaşının doktor olmadığını ve bana bir doktorun bakmasını istediğimi söyledim. Ancak daha birliğime teslim olmadığım ve hasta sevkim olmadığı için beni hastaneye gönderemeyeceğini yineledi. Israrlarım herhangi bir şey değiştirmedi.
Ben bu esir kampında askerlik görevimi yapmaya çalışan bir Türk vatandaşıydım. Orada tam 7 gün kaldıktan sonra beni o şekilde birliğime gönderdiler.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
