1998 yazı, Denizli 11. Piyade Tugayı, günlerden cumartesi, Ramazan ayı, ikindi namaz vakti, sıhhiye bölüğü koğuşu...
Emir komuta nöbetçi çavuşlarda. Koğuşta 5-6 kişiyiz ve herkes oruçlu. Ben de nöbetçi çavuşum! Koğuş nöbetçisini kapıya diktim, gelene gidene dikkat etsin diye. Yatağa uzanmıştım, dalmışım. Konyalı Resul arkadaşım ikindi namazını eda etmekteydi tam karşımda. Resul tam rükuya eğilince nöbetçi amir Levazım Üsteğmen E. arkadan bir tekme atıyor, Resul az kalsın yangın kapısından aşağı uçuyormuş... O gürültüyle aklım başımdan gitti, bomba patladı sandım! Küfürün bini bir para.
Bu olaydan sonra subaylardan iğrenir oldum. Yan bölüğe tayini çıkan tank yüzbaşı teyzemin oğlunun bile yüzünü göresim gelmedi.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
