70/2 tertip olarak acemi birliğimi Sivas Havantepe'de yaptım. Çavuş eğitimi aldım. Akşam olduğunda subay ve astsubaylar evlerine gider bizlerse, piskopat çavuş ve onbaşıların insafına bırakılırdık. Her ne kadar geceleri nöbetçi subay olsa da, olan bitenden yaşananlardan bihaberdiler. Geceleri alkol alırlar palaskalarla bölüğü sıra dayağına çekerlerdi. Gün olur yemekhanede özellikle Sami isminde arkadaşımızın üzerinde uçan tekme çalışmalarında bulunurlar, egolarını tatmin ederlerdi. O dönemde yazmış olduğum şiiri sizlere gönderiyorum.
Asker Ocağından Anama Mektup
Akşam olunca bu koğuşta, kalemler konuşur anne.
Konyalı Hayri babasına,
Ispartali Ali yavuklusuna mektuplar dizer anne.
Toprağım Hasan 7-9 kule nöbetinde.
Balıkesirli Hakan sanırsın ki memleketinde.
Üç gecedir aynı rüyayı görüyorum.
Kendimi tanıyamaz oldum, bu elbiseler içinde.
İnan gözlerimden akan yaş değil anne.
Malatyalı Hüseyin'in öksürüğü ilerledi.
Sami'nin yediği dayak boyunu geçti.
Hikmet yorganın altında ağlıyor anne,
sevdiğim kız geldi aklıma gene.
İnan, inan gözlerimden akan yaş değil anne.
Aç kaldım açlığı, uykusuz kaldım uykusuzluğu,
Çaresizliği, kimsesizliği, unutulmuşluğu
İnan, inan burda tattım anne.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
