Bu sitenin çıkış noktası umut. Bu ülkeye barış gelecekse herkesin ama herkesin emek vermesi gerektiğine inanıyoruz. Farklı seslere kulak vermenin, paylaşmanın ve konuşmanın vicdanları dirilteceğini umuyoruz. Yaşadıklarımızı paylaştıkça beylik ezberler yerini gerçek insanların yaşadığı gerçek sorunların tartışılmasına bırakacak.

Asker olarak doğulmuyor, bizlere nasıl asker olunduğunu anlatmanızı bekliyoruz.


*Facebook'ta "Askerler Anlatıyor" sayfasına üye olabilirsiniz: Tıklayın

Kıymeti Olmayan İnsanlar

Askerliğimi 2009'da Ağrı İl Jandarma Komutanlığı'nda yaptım.

Ağrı'nın soğuğunu bilmeyen yoktur. Aylardan aralık. Askeri lojmanlarda gece 12-2 nöbetini tutuyorum. Dışarıdaki hava eksi 30-35 civarında. Nöbetim bitiyor. Ancak ben daha alaya dönemeden, arabası olduğu halde benzinine kıyamayan bir atsubayın hasta kızı için o gecenin eksili soğuğunda tam bir saat boyunca nöbetçi eczane aramak durumunda kalıyoruz. Arkası açık olan bir cip, arkasında biz. Kendileri cipin ön bölümünde ısınırken biz donuyorduk.

En azından araçtan indiğinde "arkadaşlar kusura bakmayın" demesi gerekirken araçtan arkasına bakmadan inmesi...

Bu orada gördüklerimin onda biri bile değil.

İsimsiz, bize ulaşan eski asker

Zİyaretçİ Sayısı