Ben askerliğimde değil de sivil hayatımda iken rastladığım bir şeyi yazmak istiyorum. Evet, yazmak istiyorum.
2003 senesinde Kartal'daki Yapıkredi bankasında kuyruktayım. Önümde de bir er vardı. Bayağı bekledik. Bir 20 dakika kadar sonra askerin yanına bir teğmen geldi, omzundan tutarak kendine çekti, kulağına bir şeyler fısıldadı. Gitti, ama hemen geri geldi. Yine aynı hareketi yaptı. Askerin üniformasından küstahça çekti ve kulağına bir şeyler fısıldayıp bıraktı.
İnanır mısınız, o asker bankada o kadar utandı, o kadar rencide oldu ki... Resmen kıpkırmızı oldu. Başını aşağıya eğdi. Botunun üzerine gözyaşlarının düştüğünü hatırlıyorum. Ağlıyordu. O askerin sessizce, çaresizce, çocuk gibi ağlayışı hala aklımda.
İsimsiz
