9. Jandarma Er Eğitim Alayı'nda 1991 yılında acemiliğimi yaptım.
Askerliği onurlu bir meslek olarak görürdüm hep, ancak yaşadıklarımdan sonra fikrim değişti. Dayak desen her gün. Dayağın olmadığı gün "aaa, bugün dayak yemedik" diye sevinirdik.
Askerlik yapmaya giderken sevinçle gittik. Orduda kalmayı bile düşünmüştüm. Askerlik bitince kışlaların etrafından bile geçemez oldum. Psikolojim bozulmuştu.
Çok büyük bir değişim lazım.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker