Bu sitenin çıkış noktası umut. Bu ülkeye barış gelecekse herkesin ama herkesin emek vermesi gerektiğine inanıyoruz. Farklı seslere kulak vermenin, paylaşmanın ve konuşmanın vicdanları dirilteceğini umuyoruz. Yaşadıklarımızı paylaştıkça beylik ezberler yerini gerçek insanların yaşadığı gerçek sorunların tartışılmasına bırakacak.

Asker olarak doğulmuyor, bizlere nasıl asker olunduğunu anlatmanızı bekliyoruz.


*Facebook'ta "Askerler Anlatıyor" sayfasına üye olabilirsiniz: Tıklayın

Hayatımın En Zor Gecesini Yaşadım

24 Kasım 1998, 78/4 tertip, Isparta Komando Er Eğitim Taburu Havan Bölüğü. 18 ay askerlik...

Teslim olduğum gün havan bölüğü önünde 10-11 kişi sıraya girdik. Henüz üzerimizde sivil kıyafet var. Bölük binası girişindeki 1 metre kadarlık yükseklikte duran, elleri arkasında bağlı, oldukça suratsız bir uzman çavuş sırayla nereli olduğumuzu sordu. Sıra bana geldi.

-Nerelisin?
-Çorum!
-Ebenin .mına korum!

Diğer uzmanların kahkahaları havada uçuştu. Henüz ilk günümdü, henüz sivil kıyafetliydim ve bir çocuk babasıydım. O gece uyuyamadım, ağladım. Burnumdan kan geldi, ağladım. Firar etmeyi düşündüm, ağladım. O uzmanı vurmayı düşündüm, ağladım...

Hayatımın en zor gecesini yaşadım. Bu mu peygamber ocağı? Atasının kanla kazandığı topraklarda terör belası için vatani hizmetini ifa etmeye giden askerin atasına küfredildiği yer. O atamız ki aç, susuz, perperişan olarak bu topraklar için ne kanlar dökmüş... Ne kanlar dökülmüş, nelerini feda etmiş. Torunu aynı vatan için askere gitmiş ve keyif almak isteyen bir komutanın küfrüne uğramış... Henüz ilk gün, ilk gece... Düşünün, 18 ay!

Devamı Kayseri 1. Komando Tugayı, Hakkari, Şemdinli, Güzelkonak, Yüksekova, Tunceli... Neyi yazayım, neyi anlatayım ki?

İsimsiz, bize ulaşan eski asker

Zİyaretçİ Sayısı