Ben askerliğimi yakın zaman önce tamamladım. Acemiliğimi Kütahya'da, ustalığımı da Ankara'da Hava Kuvvetleri’nde yaptım.
Komutanların bulunduğu katta posta idim. Ne güzel değil mi? Ankara'ya hem de havacı olarak düştüm derken Hava Kuvvetleri Komutanı’nın emir subayı olan A. Binbaşı’nın muamelesi bizi canımızdan bezdirdi. Adam bize tam olarak birer hizmetçi gibi davranıyordu. Asker ocağında hiçbir değerimin olmadığını hissettim.
O katta bulunan subay ve astsubayların yemek yedikleri bir yer vardı, orada albaylar dahil herkes kendi yemeğini kendisi ısıtıp yerdi. Ama bizim binbaşı herkesin önünde yemeğini bize ısıttırırdı.
Şoför arkadaşlardan öğrendiğim kadarıyla kendi emrindeki arabaları keyfince kullanıyormuş, hanımını çocuğunu evden aldırıp hastaneye götürmelerini istiyormuş.
Akşama kadar odada oturup durur “onu getir, bunu götür” der sonra da çok iş yapmış gibi bir sürü kapris yapardı. Bize iyi davranan kibar, yaşlı bir astsubay vardı; komutan o adamcağıza sürekli bel altı şakalar yapar bizim yanımızda dahi utandırırdı. İnternetten açık saçık fotoğraflara bakar, marifetmiş gibi başkalarına da gösterirdi. Gelen bayan misafirlerin, hemşirelerin arkasından bunun burası böyle, şunun şurası şöyle gibi yorumlar yapardı bizim yanımızda. Biz utanırdık ama kendisi hem de evli olmasına rağmen utanmazdı.
Adam ne diyorsa elimizden geldiğince yapmaya çalışıyorduk ama birgün bir güleryüz yok, bir hatır sormak yok, bir sorununuz var mı demek yok. Nasıl olsa biz köleyiz o da padişah. Ama herşeyin bir sonu var işte. Çok şükür askerlikten de o adamdan da kurtuldum.
Vatan görevi yapacağımı zannediyordum ama askerlik adı altında kölelik yaptım. Bu askerlik böyle devam ettikçe çocuğumu askere göndermeyi düşünmüyorum. Ben gözüm gibi bakıp büyüttüğüm, her şeylerden sakındığım evladımı kendini bilmez birilerine kölelik yapsın diye yetiştirmiyorum.
İçimde kalmıştı askerlikte yaşadıklarım, sayenizde yazdım rahatladım.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
