Ben askerliğimi yakın bir zamanda her Türk gencinin askerlik yapmaktan onur ve şeref duyacağı Hakkari'de yaptım.Birliğin ismini söylemek istemiyorum çünkü o birlikte vatani görevini yaparken ülkesi ve bayrağı için şehit düşmüş yüzlerce Türk gencine saygısızlık yapmak istemem.
Ben de şehit düşen o kardeşlerim gibi yüreğimde heyecan ile o birliğe gittim. Fakat gördüğüm manzara karşısında müthiş bir hayal kırıklığına uğradım. Çünkü birlikte kar ve mıntıka temizliğinden başka hiçbir şey yapılmıyordu. Rütbeliden erine herkes işi gücü bırakmış bu işlerle uğraşıyordu. Hem de gece gündüz, hem de kar yağarken bile kar temizliği yapılıyordu.Bırakın yolu, kaldırımı; bahçelerin kenarlarındaki karlar bile temizleniyordu. Komutan hiçbir yerde kar görmek istemiyormuş. İnanın birliğe teröristler gelse kimsenin kafasını kaldırıp bakmaya bile hali yoktu. Bu sevda uğruna çoğu arkadaşım hasta oldu, geceleri koğuşta tir tir titrediler.
Keşke bu kadarla bitseydi. Asıl beni derinden yaralayan olay birlikteki neşe kaynağımız olan bir avuç köpeğin yaşam haklarının ellerinden zorla alınması oldu. Bir gün önce bizimle nöbete giden, başını okşadığımız, muhtaç gözlerle bize bakan bir köpeğin ertesi gün öldürüldüğünü öğreniyorduk. Nedenini sorduğumuzda komutanın birlikte köpek görmek istemediği söyleniyordu. Evet başıboş köpeklerden kuduz gibi hastalıkların geçme riski olabilir ama o köpekler öldürülmek yerine aşılanabilirdi ya da belediye görevlileri gelip köpekleri toplayabilirdi. Öldürmek niye bir türlü anlam veremiyorum. Allah'ın verdiği canı sadece Allah alır.
Onurumla askerlik yapmaya geldiğim yerde mıntıka, kar temizliği ve köpek ölümlerinden başka hiçbir şey görmedim. Keşke Batı'da askerlik yapıp Doğu'da askerlik yapma hayaliyle yaşasaydım.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
