Ben kısa dönem askerliğimi (2009-2010) Ankara'da yaptım. Askerlik dediysem yanlış anlaşılmasın, uşaklık demek istedim! Nerden başlasam bilemiyorum. Kısaca rezaleti yazmaya çalışacağım.
-Denetim korkusundan dolayı üç aydır değiştirilmeyen fakat denetimden bir gün önce değiştirilen kirli çarşafların denetim sonunda aynen kirli ve "karışık" şekilde tekrar serilmesinin emredilmesi, üstelik başçavuşun emrinde yeni ve temiz çarşaf bulunmasına rağmen! Bunun doğurabileceği sağlık sorunlarını tahmin edebiliyor musunuz? Ve bu başkentte yaşanıyor yokluğun olmadığı bir yerde, doğu kamplarında değil!
-Binbaşı ve komutanların özellikle kısa dönem askerleri uşak gibi kullanması, her türlü bilgi ve beceri gerektiren şeyleri, kendilerinin ve çocuklarının ödevlerini askerlere yaptırmaları.
-Başkasının ayakkabısını üstelik o kişide egzama hastalığı olduğunun ortaya çıkmasına rağmen zorla bir kısa dönem askere giydirilmesi ve askerin yalvar yakar kendi cebinden yeni ayakkabı alma isteğinin reddedilmesi. Söz konusu asker o ayakkabıyı 1 hafta boyunca gece gündüz giymiştir!
-Kolu kırılan bir askere sırf hava değişimi almasın diye 10ar gün ayrı ayrı 2 tane yatak izninin verilmesi ve bir terbiyesiz GATA çalışanı tarafından doktorası olan bu kişinin resmen köpek yerine konulması!
-Kantinden sorumlu askerin 1 ay boyunca kantini açmayıp kilitli tutmasına rağmen o ay kantinde açık çıkması ve bu kişiye açığın zorla ödetilmesi!
Daha aklıma gelen ve uykularımı kaçıran o kadar çok olay yaşandı ki! Askerlik yapana kadar vatan benim için kutsaldı ama askerliğin gerçekte ne olduğunu gördükten sonra yurtdışına gittim. Şu an ülkem de yaşamıyorum ve Allah yaşatmasın diyorum.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker
