Gözlerimin önünde yaşanan bu olayı hiç unutmadım. Her askerlik bahsi açıldığında, Kürtleri kimlerin sorun olarak gördüğü her tartışıldığında bunu dile getirmişimdir.
Yer Manisa Alaşehir Ulaştırma Taburu. Yıl 2007.
Daha nizamiye kapısından adım atar atmaz Türkiye içinde başka bir dünyanın kapılarını araladığımı anlamıştım. Bir sabah içtimasında, eğitim alanında o kadar askerin içinde Doğu'dan gelen, hayatı boyunca çobanlık yapmış, evli ve çocuklu, Türkçesi çok az bir insanımızı dili dönmeyip Kürtçe konuştu diye önce birkaç serseri asker tartakladı, daha sonra da uzman olan karaktersiz tekme tokat dövdü.
Bu manzara bir türlü gözümün önünden gitmez. Hele de uzman ona vururken askerin elleri ile yüzünü gözünü korumaya çalışması...
Bu deyyuslar öbür tarafta o garibanın hakkını nasıl verecekler? O da bu vatan için askerlik yapmaya gelmişti. Doğudan gelmiş batıdan gelmiş ne fark eder? Hepimiz askerdik, hepimiz insandık.
İşte aslında Kürt düşmanı olan ve onları bu ülkeye, bu millete düşman etmeye çalışanlar da yine bu TSK'nın içindekiler.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker