Ben askerliğimi 1981/2 tertip olarak Amasya 15. Piyade Er Eğitim Tugay Komutanlığı’nda yaptım.
Kendim de birçok kötü, insanlıkdışı ve haksız muameleye tabi tutuldum, ancak daha beteri ben Doğu ve Batı’dan gelen insanlara uygulanan açık çifte standardı ilk defa askerde gördüm. Anlatmaya kalksam inanın anlatmakla bitmez, birçok haksızlık gördüm, kendim de haksızlığa uğradım ama bir tanesini hiç unutamadım.
Bizim tugaya bağlı birlikteki emniyet bölüğünde Karamanlı bir tertibim vardı. Çok iyi, gariban ve duygusal bir insandı; ama bölüğünde huzuru yoktu. Astsubaylardan, çavuşlardan, üst devrelerden hep dayak yiyiyordu. Birçoğumuz gibi onun da psikolojisi bozulmuştu. Bütün bunların üstüne bir de 20 gün hapis cezası yedi ve askerliği 20 gün uzadı. Zaten her günü cehennem ızdırabı gibiydi.
Çok soğuk bir kış günü nöbetten geldim, yemekhanede oturuyordum. Karamanlı tertibim yanıma geldi, oturdu ve bana “ver hatıra defterini, sana hatıra yazayım” dedi. Ben de “daha askerliğimiz çok acelesi ne ki?” dedim. “Olsun içimden geldi” dedi, aldı, yazdı. O günün sabahına nöbette intihar etti.
Olaydan sonra bizi bağlı birlikler komutanı bir albay topladı ve bize “içinizde bunun gibi o. çocukları varsa gelsin izin vereyim, gitsin kendisini memleketinde öldürsün. Ordunun adını kötüye çıkarmasın” dedi. Bir insan ölmüştü, bizim albay hala ordunun itibarını düşünüyordu ve ölmüş bir insanın arkasından küfür ediyordu. Kimse neden bu insan bu hale geldi, intiharına neler sebep oldu diye sormadı. Halbuki onun intihar etmesine kendileri sebep olmuşlardı.
Olaydan sonra günlerce yemek yiyemedim, çok etkilendim. Askere çok severek gittim ama sağolsunlar beni bin pişman ettiler. Askerlik günlerim bir kabus gibiydi, hatırlamak bile istemiyorum.
Bizim bölükte üç kişi delirdi ve çürük raporu aldı. Ben Allah’a şükür kazasız belasız oradan çıktım. Sırf askerde yaşadıklarımdan dolayı askerden sonra Avrupa’ya yerleştim. Şu an başka bir ülkenin vatandaşlığına geçtim ama inanın, Allah’ım şahittir ben ülkemi kendini ülkenin sahibi olarak görenlerden çok daha fazla seviyorum; bir Kürt olarak hep itilip aşağılanmama rağmen.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker