1965/4 tertip olarak askerliğimi Kütahya Hava Er Eğitim Tugayı’nda yaptım.
Bize yaşatılan dayak ve aç bırakma gibi eziyetleri; bölük komutanının zavallı erlere zorla terlik, havlu vs. satma kepazeliklerini; araziden küreklerle çimleri itinayla söktürüp beş yüz metre ötedeki başka bir araziye istifletme ve ertesi gün aynı çimleri eski yerine ektirme eziyetini; bunların bize vatani görev açıklamasıyla yutturulmaya çalışılmasını geçiyorum.
Beni en çok etkileyen olay bizi ahırdan bozma bir sözde sinema salonunda para karşılığı toplayıp, sözde eğlence adı altında zavallı kadınları onca erkek arasında mahrem yerlerini göstermeye, bizleri de bunu seyretmeye zorlamalarıydı.
En ön sırada sözde protokol oluşturan subay ve astsubayların ağızlarını şapırdatarak “Aç! Aç! Aç!” diye bağırmalarını hayatım boyunca unutamayacağım.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker