Askerliğimi 309. kısa dönem olarak İstanbul Samandıra'da yaptım. Kendim has Yörük Türküm. Bunu Kürt olmadığımı belirtmek için yazdım; yoksa benim için Türk-Kürt önemli değil. Herkes benim için Allah'ın kuludur. Anlatılacak çok olaylar var, fakat bir tanesi beni çok yaraladı.
86/1 tertip bir Doğulu asker bölüğe geldi. Kendisi memlekette çobanlık yapıyormuş. Dolayısıyla Türkçe'yi hemen hemen hiç konuşamıyordu; ancak bazı şeyleri anlayabiliyordu: sağa dön, sola dön gibi... Bir tane uzman çavuş vardı. Ona bu askerin Türkçe bilmediğini söylediler. Çavuş askere bir şeyler söyledi, asker anladı; ama biraz daha zorlayınca çavuş askerin Türkçe bilmediğini fark etti. Bunun üzerine "pezevenk" diye başlayarak içtimada bu askeri dövmeye başladı. Hem de ne dayak... Bundan sonraki hergün çoban-askerin bu uzman çavuştan en az bir posta dayak hakkı vardı.
Şimdi bir oğlum var, eğer askeriyede bir değişim olmazsa onu askere göndermemek için elimden geleni ardıma koymayacağım. Çünkü ben onu subaylara ve ailelerine gece-gündüz hizmetçi olsun diye yetiştirmiyorum.
İsimsiz, bize ulaşan eski asker